- oğru
- hırsız
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
oğru
Look at other dictionaries:
oğru — 1. is. Oğurluq edən adam, oğurluqla məşğul olan adam. Casusmusan ki, yoxsa oğru? Ya əyrimisən ki, yoxsa doğru? X.. Mollanın börkünü çalıb oğru; Yüyürüb qaçdı bir bağa doğru. M. Ə. S.. 2. Bax oğrun. Bu bir gözəllikdir qızlara. Yalnız; Oğru… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oğru-əyri — top. Oğrular, oğurluqla məşğul olan adamlar, əli düz olmayan adamlar; cinayətkarlar. <Cındırlı kişi:> Burada oğruəyri çox olduğundan müştəriləri nərdivan ilə çıxardıb, sonra nərdivanı götürürük. Ə. H.. Çoxdan bəri əlinə oğru əyri keçməyən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oğru-quldur — top. Oğurluqla, quldurluqla məşğul olan adamlar. Leylək oğruquldurun əzizi, iki gözü idi. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əyri-oğru — top. Oğru, dələduz adamlar. Mirzə Qulam xan da yazda yayda . . valilərinə tabe olmayan əyri oğruya qulaqburması verib, mal dövlətini yoxlayıb çıxıb gedərdi. M. Əliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lüss — ə. oğru … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
sariq — ə. oğru … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tülü — I (Ağbaba, Çənbərək, Qarakilsə, Qax, Naxçıvan, Oğuz, Ordubad, Şəki, Şərur) oğru. – Oğru olufdu, ona görə tülü di:llər (Oğuz); – Kəndə tülü ha tökülmüyüf, niyeymənirsəη? (Çənbərək); – Həsən lap tülüdü (Ordubad) II (Borçalı, İrəvan) bax tüli. –… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tülüngü — I (Gəncə, Qazax, Tovuz) bax tülüngi. – O, tülüngünün biridi, nə desən başarar (Qazax); – Məhluqa kimi tülüngü hələ anasınnan olmuyuf (Tovuz) II (Böyük Qarakilsə, Gəncə, Qazax) oğru. – Tülüngü – yanı kin oğru, yanı kin civkəsən (Qazax); – Tülüngü… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
cibkəsən — is. Cibgir, oğru, soyğunçu. <Paşa:> Adları bəy, özləri cibkəsənlər, dəlləklər, quldurlar!. . N. V.. Talayır adam göz baxa baxa; Bu yeni cibkəsən, bu yeni oğru. B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
içkiçi — sif. Spirtli içkiləri həddindən artıq içən, içki düşkünü; əyyaş. Allah, Allah! Kimdi oğru, kimdi oğru saxlayan; Bu pristav içkiçi yerinə culfanı tutar. Molla Şükür. Varis böyüdükcə əxlaqsız, içkiçi və qumar düşkünü bir gənc olurdu. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutmaq — f. 1. Əli və ya əlləri ilə bir şeydən yapışmaq. Məhəccərdən tutmaq. Divardan tutmaq. – Hacı Rəsul, Bəndalının zərbəsindən yıxılmamaq üçün qapıdan bərk tutdu. M. C.. Poçtalyon, Xoşqədəm nənənin qolundan tutub onu maşına tərəf çəkdi. S. Qədirzadə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
